COLUMN | Alphen kiest weer voor pleisters in plaats van oplossingen
Foto: Ter illustratie
Soms lijkt het alsof Alphen aan den Rijn een wedstrijd heeft uitgeschreven: wie kan het hardst roepen dat een tunnel of wegverbreding “te duur” is? Want eerlijk is eerlijk: zodra het gaat om het verkeer tussen het centrum en Kerk en Zanen, schuift de gemeente al jaren dezelfde kaarten over tafel. De kaarten zijn versleten, de problemen hetzelfde — en de oplossingen even klein als altijd.
Tijdens de presentatie aan de gemeenteraad werd het weer bevestigd. Een tunnel? Giga duur. Verbreding van de Laan der Continenten? Onmogelijk. Een beetje alsof je een lekkend dak hebt en de dakdekker zegt: “Ja, een nieuw dak is nogal prijzig, dus ik adviseer… een dweil.”
En zo blijven we dweilen.
En blijven we nat.
De Laan der Continenten als verkeersinfarct
Iedere Alphenaar weet dat de Laan der Continenten geen weg is, maar een ritueel: je sluit aan, schuift meters op, remt, zucht, probeert nog een keer te zuchten maar er staat geen ruimte. Het is de enige echte bypass tussen centrum en Kerk en Zanen — een wijk die inmiddels groter is dan sommige dorpen in de regio. Maar oplossingen? Nee hoor. Die zijn “te duur”, “te ingrijpend”, of “niet mogelijk vanwege de brandweer”.
Natuurlijk, die brandweerroute is heilig. Maar het is toch opvallend dat álles niet kan. Verbreden niet. Tunnel niet. Doorsteken niet. Misschien is het ooit tijd dat de gemeente toegeeft: niet de ideeën zijn onmogelijk, maar de wil om te investeren.
Klungelen met kruispunten
En dus komt de gemeente met… kleine ingrepen. Het soort lijstje dat precies genoeg is om in een memo te passen, maar te weinig om het probleem écht aan te pakken.
Een turborotonde!
Wat aanpassingen bij fietspaden!
Misschien ergens een bordje!
Mooi hoor, zo’n turborotonde. Maar het blijft cosmetica. Lipstick op een verkeersvarken.
Alternatieve routes?
Dan die prachtige redenering: “Het helpt als automobilisten een andere route kiezen.”
Echt waar? Dat is alsof je tegen mensen op een zinkend schip zegt: “Het helpt als u allemaal maar even naar links gaat.”
Automobilisten kiezen de kortste route, zegt de gemeente. Natuurlijk doen ze dat. Iedereen doet dat. Dat is wat mensen doen. We bouwen woningen, winkels en voorzieningen in Kerk en Zanen en aan de Euromarkt, maar verwachten vervolgens dat de inwoners het verkeer wel anders gaan voelen. Het is wensdenken in zijn puurste vorm.
Ondertussen groeit de stad wél
Alphen groeit. Er komen honderden woningen bij. Nieuwe winkels. Nieuwe functies. Nieuwe bewoners die allemaal… rijden. En wat doet de gemeente? Pleisters plakken. Rotondes optimaliseren. De illusie verkopen dat verkeer zich laat sturen met pijltjes op het asfalt.
Tijd om eerlijk te zijn
Alphen zit klem tussen wat het wil — een grotere, modernere stad — en wat het durft — investeren in grote infrastructurele keuzes. Die twee gaan niet samen. Niet nu, niet straks, niet na 700 woningen extra.
Als we niks doen, gaat het verkeer vastlopen. Punt.
Als we alleen kleine ingrepen doen, gaat het verkeer vastlopen, maar dan met een iets mooiere rotonde.
Als we grote ingrepen afwijzen omdat ze geld kosten, dan betalen we straks alsnog — in tijd, frustratie en leefbaarheid.
Tot die tijd?
Dan blijven we kijken naar de Laan der Continenten zoals die nu is: de filehoofdstad van Alphen, onze eigen kleine A4, maar dan zonder de ruimte, zonder de snelheid en zonder ook maar enige hoop op verbetering.
Maar hé — binnenkort misschien wél een turborotonde.
