Column: De Alphense Belastingsopstoot – of hoe de lokale politiek liever in uw portemonnee graait dan in eigen fouten kijkt
Afbeelding: Ter illustratie
GEMEENTE ALPHEN AAN DEN RIJN – De gemeenteraad heeft de nieuwe belastingtarieven vastgelegd, en het lijkt erop dat Den Haag niet langer het monopolie heeft op politieke geldhonger. Ook in Alphen aan den Rijn kan men er tegenwoordig wat van: meer betalen, minder krijgen, en dan nog een vriendelijk knikje erbij.
Gemiddeld €188 extra per huishouden.
Voor alleenstaanden €175.
Voor de OZB 30 procent er bovenop.
Als de nationale politiek zulke stijgingen door zou voeren, stonden de talkshows in brand. Maar lokaal? Daar mag het gewoon. Daar heet het “noodzakelijk”.
Lokaal bestuur: de miniversie van Den Haag, maar dan zonder toezicht
De wethouder van financiën, Gert van den Ham, zegt dat het niet anders kon.
Die zin herkennen we — politici gebruiken hem altijd vlak voordat ze ingrepen voor burgers onverteerbaar maken.
“Het kon niet anders.”
In gewoon Nederlands: we hebben bestuurlijk zitten slapen en nu moet u het oplossen.
Ook op landelijk niveau is dat de favoriete truc:
-
eerst jarenlang problemen laten liggen,
-
vervolgens bezuinigen tot de randen van het toelaatbare,
-
om daarna te klagen dat er “geen keuze” meer is.
De Alphense variant is precies hetzelfde recept, maar dan gekookt in kleinere pannen.
Het bezuinigingsverhaal dat niemand meer gelooft
De wethouder zegt dat de ondergrens is bereikt.
Als er nóg verder bezuinigd zou worden, zouden zwembaden en sportfaciliteiten sneuvelen.
Wat een toeval dat overheden altijd met de meest populaire voorzieningen dreigen als ze meer geld willen.
Nooit hoor je:
-
“We snijden in onze eigen adviesbureaus.”
-
“We halveren het communicatiebudget.”
-
“We stoppen met de vijfde ‘visie op een toekomstvisie’.”
Nee.
Altijd de zwembaden.
Altijd de sportclubs.
Altijd de voorzieningen waar mensen aan gehecht zijn.
Want dat werkt beter als politiek chantagemiddel.
Horeca ontzien – inwoners kunnen de rekening wel dragen
De leges stijgen, behalve voor de horeca.
Volgens de gemeente zou het anders te duur worden om evenementen te organiseren.
Op landelijk niveau heet dit: lobbywerk.
Lokaal heet het: “rekening doorberekenen aan inwoners”.
In beide gevallen is het effect hetzelfde: bedrijven worden ontzien, inwoners mogen betalen.
Maar goed, de horeca stemt ook.
Misschien net iets beter georganiseerd dan de doorsnee inwoner.
De parkeerboete-‘gift’: politieke minachting in munteenheid
61 cent goedkoper.
Een schijnbeweging zo doorzichtig dat zelfs Den Haag zou zeggen:
“Nee joh, dit is te gênant.”
Je kunt het bijna horen op het gemeentehuis:
“Laten we iets bedenken waardoor het lijkt alsof we óók iets teruggeven.”
Fantastisch.
Een korting waar niemand wat aan heeft, maar die op papier mooi staat.
Lokaal bestuur in optima forma.
Wethouder Van den Ham: eerst verhogen, dan vertrekken
En dan komt het politieke hoogtepunt:
de wethouder stapt binnenkort op.
Hij laat de inwoners achter met een belastingpakket waar je u tegen zegt — en neemt zelf een afslag richting rustiger vaarwater.
Het doet sterk denken aan Haagse politici die na een rampzalige kabinetsperiode vertrekken met de boodschap:
“Het was een moeilijke tijd, maar we hebben het goed gedaan.”
Gert hoopt dat de financiën nu “solider” zijn.
Natuurlijk zijn ze solider.
Iedere organisatie kan financieel “solide” worden door de lasten bij de bevolking neer te leggen.
Vraag je eigen burgers eens of hún privéfinanciën ook solider zijn geworden, Gert.
Slot: De Alphense belastingpolitiek is Haagse politiek in het klein
Het lokale bestuur van Alphen aan den Rijn toont in één jaar precies waarom vertrouwen in de politiek overal afbrokkelt:
-
Problemen eerst laten escaleren
-
Oplossingen uitstellen
-
Inwoners laten betalen
-
En dan zelf vertrekken met een zucht van opluchting
Het enige verschil tussen Alphen en Den Haag?
De schaal.
Maar de tactiek is identiek.
Alphen verdient beter dan bestuurders die pas ingrijpen als het te laat is, en vervolgens doen alsof u dankbaar moet zijn dat ze het “zo netjes mogelijk” hebben opgelost.
Wethouder Van den Ham neemt rust.
Dat mag hij.
Maar het zou inwoners meer rust geven als politici eerst leren besturen zonder de rekening standaard bij burgers te dumpen.
Tot die tijd geldt hetzelfde als altijd:
de politiek praat, de burger betaalt.
