Column - Poppodium MAX: twintig jaar bestuurlijk falen in één motie verpakt
Foto: Poppdium Max
Laten we stoppen met doen alsof de gemeenteraad Alphen aan den Rijn deze week iets groots heeft gepresteerd. De aangenomen motie ‘Duidelijkheid voor MAX’ is geen overwinning. Het is een schuldbekentenis. Een erkenning dat de gemeente poppodium MAX ruim twintig jaar heeft laten bungelen, verwaarlozen en leegbloeden.
Twintig jaar onzekerheid. Dat is geen toeval, geen pech, geen complex dossier. Dat is structureel bestuurlijk falen.
Eerst kapot laten gaan, daarna twijfelen of het weg kan
Iedereen wist wat er gebeurde. Geen groot onderhoud, geen verduurzaming, geen investeringen. Partners vertrokken. Vrijwilligers haakten af. Gebruikers leefden in angst om eruit te worden gezet. En ondertussen bleef het gemeentebestuur nieuwe luchtkastelen optuigen: woningen, een beachvolleybalhal, een mini-Ziggo Dome — alles behalve gewoon zorgen voor wat er al was.
Dit is een bekende truc:
Laat iets langzaam aftakelen en zeg daarna dat het “niet meer toekomstbestendig” is.
MAX werd niet oud. MAX werd oud gemaakt.
Cultuur als sluitpost, altijd
Alphen aan den Rijn pronkt graag met ambities. Groei, woningbouw, stad aan de Rijn. Maar zodra het over cultuur gaat, begint het bekende koor: “Ja, maar wat kost het?”
Die vraag hoor je nooit bij asfalt, parkeerplaatsen of bedrijfsterreinen.
Een stad zonder podium is geen stad, maar een slaapplaats.
Jong talent vertrekt. Creativiteit verdwijnt. En vervolgens vraagt men zich af waarom jongeren zich niet verbonden voelen met Alphen. Misschien omdat ze hier letterlijk geen plek hebben om te staan.
De VVD die MAX wil laten overnemen: durf het hardop te zeggen
Het voorstel om MAX het pand zelf te laten overnemen is niet realistisch, het is laf. Het is een manier om verantwoordelijkheid af te schuiven. Eerst twintig jaar niets doen, daarna zeggen: los het zelf maar op.
Een vrijwilligersorganisatie kan geen decennia aan gemeentelijk uitstel repareren. Dat weet iedereen. Maar het klinkt lekker zakelijk.
110.000 euro? Dat heet investeren
Het oude poppodium Het Kasteel kreeg 110.000 euro per jaar. MAX kreeg nul. Dat is geen toeval, dat is een keuze. Een politieke keuze om cultuur niet serieus te nemen, zolang het geen economische hype is.
Wie nu roept dat 110.000 euro “te veel” is, zegt in feite:
Cultuur mag bestaan, zolang het niks kost en geen ruimte inneemt.
Dat is geen visie. Dat is leeg bestuur.
Nu doorpakken, of wees eerlijk
De motie biedt perspectief, ja. Maar woorden zijn goedkoop — MAX weet dat als geen ander. Als deze raad nu niet snel, concreet en financieel onderbouwd handelt, is dit hele verhaal niets meer dan symbolische politiek.
Zeg dan eerlijk dat Alphen geen poppodium wil.
Zeg dan eerlijk dat jongeren maar naar Leiden moeten.
Zeg dan eerlijk dat cultuur hier alleen mag bestaan als ze zichzelf wegcijfert.
Maar stop met doen alsof MAX het probleem is.
MAX is het slachtoffer.
En dit keer mag de politiek niet wegkomen met halve besluiten en hele beloften.